1924 yılında Tokyo Üniversitesi’nde görev yapan japon profesör Hidesuburo Ueno, kendine tren istasyonunda bulduğu küçük bir köpek yavrusu edindi.

 

1924 yılında Tokyo Üniversitesi’nde görev yapan japon profesör Hidesuburo Ueno, kendine tren istasyonunda bulduğu küçük bir köpek yavrusu edindi.

Profesör Ueno köpeğine japoncada “sekiz tane” anlamına gelen Hachiko adını koydu. Safkan akita cinsi beyaz bir erkek olan Hachiko, her sabah üniversiteye gitmek için evden metroya yürüyen sahibine eşlik etti. Metronun dış kapısına kadar getirdiği sahibini uğurladıktan sonra da eve döndü. Çok geçmeden bir akşam üniversite dönüşünde metronun çıkışında Hachiko’yu kendisini beklerken gördü profesör ve çok şaşırdı. Bu akıllı köpek sahibinin eve dönüş saatlerini hesaplayarak ve aynı yolu kullanacağını düşünerek metronun önüne gelmişti.

Ondan sonraki bir yıl boyunca her sabah sahibini metroya götürdü, her akşam iş çıkışında da karşıladı saatini hiç şaşırmadan.

Ama bir akşam profesör metrodan çıkmadı, Hachiko gözleri metronun kapısında gece boyu bekledi. Bir sonraki akşam profesör yine yoktu. Üçüncü akşam metrodan yine çıkmadı. Çünkü profesör üniversitede kalp krizi geçirip ölmüştü.

Hachiko her akşam sahibim metrodan çıkar diye inatla bekledi. Haftalar, aylar, yıllar boyunca her akşam Tokyo metrosunun Shibuya istasyonunun kapısına gitti tam 10 yıl boyunca.

Hachiko 12 yaşındayken metronun kapısında öldü.

Bugün Tokyo’ya gidenlerin Shibuya istasyonunun kapısında karşılaştığı köpek heykeli Hachiko’nundur.

Japonlar insan, hayvan ilişkisinin sembolü olarak ölümünden hemen sonra 10 yıl boyunca sahibini beklediği yere Hachiko’nun heykelini diktiler...