"Köpek" kelimesinin kökeni
"Köpek" kelimesinin kökeni "Köpek" kelimesinin kökeni Köpeğin Türkçesi ittir, malum. Bilinen en eski devirden beri yerleşik olan kelime budur, daha doğrusu muhtemelen kalın sesliyle ıt’tır. Orhun yazıtlarında böyle geçer. Yakutçası halâ ıt, noktasız. Çuvaşçası ida. Bunlar Türki dillerin birbirine ve bize en uzak iki dalı olduğu için, bir kelime bunların ikisinde de varsa demek ki feci surette eskidir diyebiliriz. Köpek Türkiye Türkçesinde 15. yüzyılda zuhur etmiş. Ondan az bir müddet önce de Kıpçakçada, yani bugünkü Kırım ve Volga Tatarcasının atası olan dilde görülüyor. Kitab-ül İdrak isimli bir Kıpçakça dil kılavuzuna isimsiz birinin eklediği haşiyede “itin iri ve tüylü olan cinsine köpek denir” diye not düşmüşler, 1400’lerin başı gibi bir tarihte . Muhtemelen “kabarmak, irileşmek” anlamına gelen köpmek fiilinden türetilmiş bir ad. 1230’larda Anadolu Selçuklularının Sadettin Köpek adlı bir vezi...
Yorumlar
Yorum Gönder